De Zweedse stuga is sinds twee jaar het kantoor van Erik. Hij zou geen ontwerper zijn als hij niet zelf de nodige invloed uitoefent op zijn werkomgeving. In samenwerking met de leveranciers van het huisje, een Zweedse architect en zijn Nederlandse vrouw, schetste Erik datgene waar hij al jaren naar verlangde. Grote raampartijen en een rustige werkplek.
Door het speciale ontwerp van de stuga heeft Erik goed daglicht en het gevoel midden in de natuur te zitten. Erik: “Vlakbij mijn werkplek loopt een watertje, ik zie de lucht en de vogeltjes en werk te midden van de bomen.”
Afgeschermd
Gezellig, zo omschrijft Erik zijn werkplek. Maar ook een echte mannenhut. Erik: “Het is gezellig maar wel op mijn manier. Als je binnenkomt zie je direct hoe kaal het is, op twee kunstwerken aan de muur na. De vloer heb ik expres niet afgewerkt met plinten. Van mij mag het iets behouden van een bouwkeet. Het moet een echte werkplek zijn.”
Eriks werkplaats is slechts meters verwijderd van het huis waar hij met zijn vrouw en twee kinderen woont. Hij kijkt erop uit vanuit één van zijn ramen. Is dat niet verwarrend? Niet echt, zegt Erik, die de stuga echt ziet als werkplek. Met als grootste voordeel: rust. Rust die hij in zijn huis niet vond.
Erik: “De stuga is geluiddicht, heeft een fijnstoffilter en goede ventilatie. Als ik er kom en de deur achter mij dichttrek, krijg ik een gevoel van ’hah’,lekker werken. In principe mag de rest van het gezin er ook niet komen, dat moeten ze eerst vragen. Het is mijn kantoor, niet jullie speelplek, leg ik dan uit aan de kinderen. Ze mogen er heus een boek lezen, maar als dan mijn muziek op staat, staat mijn muziek op. Dat verandert niet. Ja, ik heb het heel erg afgeschermd.”
In principe mag de rest van het gezin niet in de stuga komen. Het is mijn kantoor, niet jullie speelplek, leg ik dan uit aan de kinderen.Tweet
Bouwproces
Het tuinkantoor eigenhandig in elkaar zetten, was nog best een dingetje voor iemand die niet houdt van klussen. Erik: “Mijn tekeningen gingen naar Zweden, waarna een bouwpakket vol vensters en muren retour kwam, vergezeld van Zweedse handleiding. Met behulp van Google Translate kon ik ze vertalen. Toevallig kwam een vriend helpen die in Zweden heeft gewoond en de taal een beetje machtig is. Hij hield wél van klussen.”
Eriks verlangen om het af te hebben was groot. Vier maanden lang werd er gebouwd aan de stuga. “Af en toe stond mijn vriend onaangekondigd om 09:00 klaar in zijn kluskleding, regelmatig vergezeld van (schoon)familie. Nu staat de stuga. En dat was tijd ook: want door de verbouwing ben ik vier maanden lang amper aan mijn werk toegekomen.”
Noodzaak
Nu zit Erik er dagelijks te werken, zo rond de vijf a zes uur per dag. Aan een lang, zelfgebouwd bureau van waarachter hij zo het groen inkijkt. En zijn woonhuis waar hij ook geregeld te vinden is als parttime huisman. “Voorheen werkte in in werkplekken in de stad of aan de keukentafel. Daar zit ik nog steeds af en toe. Hoe graag ik ook werk in mijn stuga, qua klimaat is nog niet helemaal af. In de zon is het er heel warm, en in de winter af en toe behoorlijk koud. De kachel moet eerst een uur staan, terwijl ik alvast thuis werk. Pas daarna kan ik er zitten. Ik draag dan continu een dikke trui, maar dat maakt geen bal uit.”
Voor Erik is zijn droom na jaren uitgekomen: een plek voor zichzelf. Toch is de werkplek vooral een bepaalde voorwaarde om werk te leveren. Erik: “Starend uit het raam doe ik inspiratie op, bijvoorbeeld. Natuurlijk: het is bijzonder om in een hut te werken, maar het ontwerpwerk dat eruit voortvloeit vind ik belangrijker. Op deze manier heeft het huis ook een functie.”
Foto’s: Lisa Praster