The Fifth in Utrecht is een parel van een flexplek midden in de stad

The Fifth, de eerste verdieping van het nieuwe Stayokay-hostel aan de Utrechtse Neude, is een verborgen huiskamer die steeds meer mensen ontdekken. Liefhebber van het eerste uur is Utrechter en creatief journalist Annebel Wouters (26). De zzp’er is meerdere dagen per week te vinden in het hostel waar je binnenwandelt om te studeren, koffie drinken of flexwerken. Bij binnenkomst vallen drie dingen op: de ruime aanwezigheid van planten, kalm groene muren en de ouderwetse kantoor-eske koffiemokken waar velen uit drinken. “Je kunt ze bestellen en onbeperkt laten bijvullen”, verklapt Annebel.

Afleiding

Ideaal, want in tegenstelling tot veel koffietentjes vraagt het personeel hier niet ieder half uur of je nog iets wilt bestellen. Dat is één van de voordelen van deze informele werkplek vindt de ondernemer die tussen de één en vier keer per week in het hostel te vinden is. Annebel: “Ik voel hier geen druk om iets te bestellen. Hoewel ik – koffieverslaafd als ik ben – toch wel geregeld naar een mok koffie grijp.”

Annebel komt voor het eerst in het hostel wanneer een opdrachtgever haar wijst op de werkplekken. Het werd een tweede huiskamer. Annebel prijst de rust, de comfortabele banken maar ook – en juist – de keiharde houten krukken aan de lange werktafels. Zodat je niet in de verleiding komt onderuit te zakken, maar jezelf maant tot werken zoals dat thuis niet lukt.

Groot contrast

Annebel: “Ik woon op vijf minuten afstand van het hostel, heb daar een goede werkplek met twee openslaande ramen en voldoende licht. Toch komt er bij gebrek aan een naderende deadline bar weinig uit mijn vingers. Ik zocht mijn heil in diverse koffiebarren. Het geluid was daar te schel, de stemmen te rumoerig en de muziek, tsja: niet mijn cup of tea.”

Dan het hostel: rustig, relaxed én bijzonder, zo tussen de reizigers die gedurende de dag in- en uitlopen. Dat levert soms grappige contrasten op. Annebel: “Ik zat onlangs keihard te knallen om een deadline te halen, toen ik om mij heen keek. Mijn werkplek was een totale chaos en daar zat naast mij een reiziger rustig te nippen aan zijn biertje. Het was zo’n tegenovergestelde situatie dat het mijn stress behoorlijk relativeerde.”

Op reis

De internationale accenten die je om de oren vliegen, bieden voer voor een spelletje. “Dan gok ik met een mede zzp’er waar diegene vandaan komt. Het is afleiding, maar niet van het vervelende soort.”

Wat ook doet denken aan vakantie, is het tempo waarmee de zaken worden gedaan in het hostel. Iedereen hier zit op zijn eigen eilandje, merkt Annebel op. “De een werkt, de ander leest. En als je iets bestelt, duurt het gerust even voordat het arriveert. Dat is niet erg, je gaat mee in de rust. Het is alsof iedereen hier in een lagere versnelling leeft. Maar wel één waarvan ik behoorlijk productief word.”

 

Foto’s: Lisa Praster