‘Bedenk een creatieve oplossing voor een maatschappelijk probleem.’ De opdracht voor hun opleiding Small Business en Retail Management bracht Janben Welleweerd en Mats Kwakernaak niet direct in vervoering. Een aflevering van Geer & Goor bracht ze op het idee ‘iets met eenzame ouderen’ te gaan doen.
“Pas toen we onderzoek deden naar eenzaamheid, raakten we onder de indruk van de schaal van het probleem”, zegt Welleweerd. “Toen bedachten we ook nog eens een oplossing die echt toegevoegde waarde heeft. Op een zeker moment keken we elkaar aan: doen we dit alleen voor de studiepunten, of gaan we hiermee door?” Inmiddels heeft Kwakernaak zich fulltime op hun gezamenlijke start-up Beptab gestort. Na zijn afstuderen doet Welleweerd hetzelfde.
Simpele app, dikke handleiding
De jongens willen eenzaamheid bestrijden met een app. Beptab is een abonneedienst waarmee je kunt videochatten met onbekenden en bekenden. Tot zover niets revolutionairs. Wat Beptab anders maakt dan een Chatroulette, Skype of Facetime, is de manier waarop het product wordt aangeboden. “Eenzaamheid komt voor onder alle leeftijden, maar wij richten ons specifiek op ouderen die niet per se digitaal vaardig zijn”, zegt Kwakernaak.
Een abonnement op Beptab komt daarom met een Samsung-tablet èn met een dikke tablet-handleiding. Daar is behoefte aan, blijkt uit gesprekken met de doelgroep. “We hebben alle mogelijke tegenwerpingen gehoord, van ‘ik heb geen internet’ tot ‘ik weet niet hoe dat werkt'”, vertelt Welleweerd. “We proberen voor alles een oplossing te bedenken. We bieden bijvoorbeeld twee versies van de dienst aan: met 4G of met wifi.”

Beter alternatief dan eenzaamheid
Stel, je bent een eenzame oudere met weinig interesse voor technologie. Wat heeft Beptab je dan te bieden? In de bewust simpel vormgegeven app kun je onder meer willekeurig beppen met een andere Beptab-abonnee. De app vraagt na afloop of het een leuk gesprek was. Vind je allebei van wel, dan sta je voortaan in elkaars beplijst. Zo bouw je contacten op. Daarnaast kun je met ‘bekende beppers’ praten, zoals je kind.
“Een app is geen vervanging voor echt contact”, zegt Welleweerd. “Maar sommige mensen hebben alleen nog gesprekken met zorgprofessionals. Ze schrikken soms van het geluid van hun eigen stem. Dit is een goed alternatief, beter dan diepe eenzaamheid.”
Inzet van vrijwilligers
De grootste uitdaging voor deze start-up is ervoor zorgen dat er altijd genoeg ‘beppers’ beschikbaar zijn. Om bekendheid te genereren, werken ze nauw samen met de zorgsector. Een pilotgroep van 120 mensen test de app momenteel uit. Kwakernaak: “Na achten zien we een piek in het gebruik van Beptab. Maar de rest van de dag moet er ook altijd iemand beschikbaar zijn om te praten, anders voel je je natuurlijk alleen maar eenzamer.”
In overleg met het T-Mobile Future Lab besloten ze om voorlopig vrijwilligers in te zetten, in elk geval tot er voldoende abonnees zijn. Kwakernaak: “Er heerst nog steeds een taboe op eenzaamheid. Het kan zomaar zijn dat tussen de vrijwilligers ook mensen zitten die blij zijn met een praatje.” Naast kennis stelt Future Lab ook een aantal tablets beschikbaar.
Elke dag een praatje
Volgens de roadmap heeft Beptab over twee jaar minimaal 15.000 gebruikers. De oprichters zien volop doorgroeimogelijkheden. “Waarom zou dit niet net zo goed kunnen werken in Frankrijk of Duitsland?” Ook zijn er allerlei manieren denkbaar waarop ze het product kunnen door ontwikkelen.
“Na een paar gesprekken wil je misschien wel een keer afspreken”, stelt Kwakernaak zich voor. “Dan zou het toch mooi zijn als je met één druk op de knop een taxi belt?” De heren staan ook open voor samenwerkingsverbanden met andere initiatieven op het gebied van eenzaamheid, onder één voorwaarde: de app moet supersimpel blijven. Hoe minder toeters en bellen, hoe beter.
Hoe ze de wereld gaan veranderen? Tegelijk wijzen ze naar hun slogan: ‘Elke dag met iemand praten, dat is toch heel normaal?’ “Wij gaan ervoor zorgen dat het ook echt voor iedereen normaal wordt, want voor één miljoen mensen is het dat helaas nog lang niet.” De jongens die ooit ‘niet zo veel met ouderen hadden’, hebben nu een missie.